Kobieta techniczna

Poniższy mem podbija od jakiegoś czasu internet i jest moim zdaniem niesamowicie złośliwy i typowo polski. Każdy może w końcu spędzić swój urlop jak chce, oprócz tego nie zgadzam się, że tak robi większość polaków - z osób w moim otoczeniu niemal wszyscy gdzieś wyjeżdżają i nawet jeżeli tydzień są na wyjeździe a drugi malują pokój to co komu do tego? W dzisiejszym poście chciałabym Wam przedstawić kilka rad, dzięki którym odpoczywam - kiedy miałam dwa lub trzy miesiące wakacji nie zwracałam na to uwagi. Teraz wiem, że dwa tygodnie muszą mi wystarczyć, aby porządnie naładować akumulatory i mogę Cię zapewnić, że przez te dwa tygodnie wypoczywam lepiej niż kiedyś. Jaka jest moja recepta na udany urlop?

Przestaję liczyć czas

W codziennych obowiązkach nie możesz sobie pozwolić na olanie czasu. Wciąż gdzieś gonisz, wstajesz na budzik, do pracy na czas, zebranie o konkretnej godzinie, spotkanie, wizyta u lekarza czy nawet wieczorne bieganie - to wszystko robisz z zegarkiem w ręku. Nawet nie zdajesz sobie sprawy jak bardzo Cię to męczy. Na urlopie zawsze totalnie zwalniam - nie patrzę na datę czy godzinę. Jem, kiedy jestem głodna, idę spać, kiedy jestem zmęczona i wstaję, kiedy się wyśpię. Uważam, że własny, biologiczny rytm to największa zaleta urlopu i gdybym się z nim kłóciła to o wypoczynku nie byłoby mowy. 

Wyjeżdżam

Może Ci się wydawać, że doskonale odróżniasz obowiązki od odpoczynku w domu. Nie pracuję w mieszkaniu, więc tym bardziej powinnam je kojarzyć tylko i wyłącznie z czasem dla siebie, ale zawsze okazuję się, że warto posprzątać w szafie, umyć okna, wyszlifować łazienkę i tysiąc inny rzeczy. Znasz to? No właśnie. Zostając w domu czas spędzisz na praniu, prasowaniu i sprzątaniu, a po urlopie będziesz bardziej zmęczona/zmęczony niż przed. Co prawda wyjazd to też kwestia finansowa, ale przeglądając podróżnicze blogi dowiecie się, że można zwiedzać świat za niewielkie pieniądze, a jeżeli nie chcecie to warto poszukać ze znajomymi domku przy pobliskim jeziorze i grillować na ile pogoda pozwoli. 

Nie planuję zbyt dużo

W urlopie nadrobię naukę angielskiego i niemieckiego, przemaluję jeden z pokoi, naprawię sprzęty, które od dawna na to czekają i posprzątam w końcu piwnicę. Znacie to z autopsji? Sama przestałam się tym zamartwiać, ponieważ zazwyczaj to kończy się zirytowaniem i chociaż zrobię kilka rzeczy z długiej i ambitnej listy to pozostałe nadal czekają wywołując u mnie irytację. Po co się katować? W końcu mamy zazwyczaj tylko jeden długi urlop w roku.

Zajmuję się sobą zamiast innymi

I nie mam tu na myśli rodziny: męża, dzieci, rodziców i tak dalej... Raczej chodzi o sąsiadów i dalszych znajomych. Naprawdę nie musicie wciąż myśleć o tym jakie kto ma o kim zdanie i sugerować się, że jeżeli ktoś zrobił coś tam to my też musimy. Mimo, że jestem zagorzałym przeciwnikiem myślenia w kategoriach "co ludzie powiedzą na..." to zdarza mi się w życiu łapać na pułapkę, w której biorę to pod uwagę. W urlopie odpędzam to od siebie jak najdalej.

Unikam leżenia na kanapie, telewizji, Facebooka i komputera

O ile mogę zrozumieć, że ktoś z jakiegoś względu nie chce z domu wyjeżdżać to już totalnie dla mnie jest dziwne przesiedzenie/przeleżenie czasu wolnego na kanapie. Chociaż nie lubię zwrotu "wyjdź poza swoją strefę komfortu" to uważam, że jeżeli wyjście z domu i ruch kogoś przerasta to naprawdę należy zacząć się martwić. Na kanapę, TV, FB i komputer mamy dość czasu w ciągu roku. Niepotrzebnie powielać te same schematy w momencie, kiedy naprawdę możemy wypocząć i mamy czas, którego w normalne dni nam brakuje.

Jakie Wy macie przepisy na udany urlop? Podzielcie się w komentarzach to może w przyszłym roku dopiszę coś do listy :)

Materialistów dzielę na ciułaczy i karierowiczów - z tym, że obie grupy wyciągają ze mnie maksimum energii i sprawiają, że nie mam ochoty na kolejne spotkania. Zdarzyło się tak, że dawnych znajomych nie odwiedziliśmy ponownie, ponieważ po dwóch godzinach czuliśmy się jakby ktoś wyssał z nas całe życie. W dzisiejszym świecie ciężko nie być choć trochę materialistą - chciałoby się mieć własne mieszkanie, wnętrze rodem z Insta, bezpieczny samochód... Warto zawsze sobie przypomnieć, że jakkolwiek byśmy czegoś nie pragnęli każda materialna rzecz za chwilę się znudzi - wnętrze opatrzy a samochód spowszednieje. Choć nie wstydzę się materialnych marzeń i nikt nie powinien się ich wstydzić to jednak nie uczyniłabym z pieniędzy pierwszej wartości mojego życia. Czy jest w tym jakaś prawidłowość? Karierowicze to zazwyczaj ludzie nieco starsi ode mnie, którym się wydaję, że mogą się wywyższać. Ciułacze to z kolei starsze pokolenie, które patrzy na Ciebie, jakbyś nie miał żadnego szacunku dla pieniądza. 

Jedyne o czym materialista umie rozmawiać to... praca 
Ciułacz uważa, że w tym kraju to dobrze zarabiają tylko politycy i Ci co mają plecy. Pieniądze to nie jest główny temat ciułacza. Ciułaczowi zawsze brakuje, toteż uwielbia rozwodzić się nad tym jak pracodawcy źle traktują normalnego człowieka, jak to państwo pozwala im nas wykorzystywać, ile to trzeba się napracować, aby coś do garnka włożyć i wiecie co... Ja wcale nie neguje tych tez. Wiem, że są zakłady pracy, w których pracuje się na czarno, stawki są zaniżane lub liczone akordowo. Pewnie gdybym się wysiliła znalazłabym też jakiś minus mojego pracodawcy, mimo że z pracy jestem zadowolona. Tylko, kiedy spotykam się z kimś na kawę/obiad w moim wolnym czasie to jest to ostatnia rzecz nad którą mam ochotę pięćdziesiąty raz dywagować. 

Karierowicz jest z zawodu filmowym dyrektorem i zarabia niesamowite pieniądze! Wszyscy muszą wiedzieć jak materialiści karierowicze są wysoko postawieni. Przy każdej kawie dowiesz się ile ludzi ma pod sobą, jak nowi pracownicy sobie z niczym nie radzą i jakie to zbawienie dla firmy, że on tego wszystkiego dopilnuje. Ciężko pracuje i dzięki temu zarabia tak, że na wszystko go stać! A co! Szkoda tylko, że kiedy idzie na lody zastanawia się czy wziąć małą czy dużą porcję - ta większa kosztuje w końcu 20 złotych. Szkoda też, że musisz się przy tym czuć wyssana z energii - tylko nie rób smutnej miny. Karierowicz od razu oznajmi Ci z wyższością, że kiedyś też coś osiągniesz, ale na to trzeba czasu i wytrwałości. Oznajmi Ci to nawet wtedy, kiedy w rzeczywistości zarabiasz więcej niż on.

Wakacje
Ciułacz najlepiej odpoczywa w domu. W końcu nie lubi wydawać pieniędzy i oszczędza, więc nie pojedzie nigdzie nawet na jeden dzień. Cały urlop spędzi na działce i jeszcze wszem i wobec ogłosi, że najlepiej to on w domu odpoczywa, a pieniądze na wakacje to tylko nieodpowiedzialni głupcy wydają, którzy albo kredyt na to wzięli albo potem nie będą jedli przez pół roku.

Karierowicz na wczasy to tylko ciepłe kraje wybiera! Nie stać Was na wakacje za granicą? Tak mało Wam na tych stanowiskach płacą? Oh, nie martwcie się. Jak się postaracie to kiedyś też coś zwiedzicie. Pobrzmiewa wszechobecna ironia. Po czym oglądasz wszystkie zdjęcia z wakacji, które wcześniej widziałaś na Facebooku już z piętnaście razy. Tylko Boże broń nie pytaj się co w tym kraju zobaczyli, bo okaże się, że najważniejszą atrakcją był hotelowy basen i drinki za darmo - różowa bańka pęknie. 

Przyznam szczerze, że do dziś nie wiem jak reagować w takich sytuacjach i nie wiem co się dzieje w głowach materialistów. Staram się nie parsknąć śmiechem, szybko uciekać i jak najmniej z tymi ludźmi przebywać. Uwaga! Wysysają energię, więc najważniejsza rada: nie pozwólcie, aby Was denerwowali, wpędzali w kompleksy, czuli się przy nich gorsi - tylko o to im chodzi, ładują się przy tym. Sama kiedyś czułam się przy materialistach bardzo źle, chciałam im coś udowadniać... Teraz wiem, że nie muszę. To najlepsza recepta. Materialista to stan ducha a nie portfela. Macie na co dzień do czynienia z materialistami? Podzielicie się zabawnymi sytuacjami?

Jak wybrać studia, aby nie żałować? Jednej, sprawdzonej recepty nie zna nikt! Z jednej strony mama widzi Cię jako lekarza, tata jako prawnika, ale Ty chcesz projektować ogrody. W praktyce lekarzem zostać nie możesz, bo słupki maturalne są zbyt niskie, prawnikiem również nie, a rysować nie umiesz, więc projektowanie ogrodów odpada. Wchodzisz więc na stronę uczelni, która krzykliwie zachęca do nowego wynalazku/kierunku przyszłości dzięki któremu bez wysiłku podbijesz świat. Uważaj na marketing i nie daj się mu zwieść.

Istnieją osoby, które od dziecka wiedzą co chcą robić i nie mają z tym żadnego problemu. Sama przez dziesięć lat marzyłam o szkole policyjnej w Szczytnie i nie dostrzegałam swojego pociągu do techniki. Potem była fotografia i dietetyka, a skończyło się zupełnie niespodziewanie na mechanice. Większość osób po maturze nie jest w stanie w praktyczny sposób zweryfikować swoich wyobrażeń - wtedy nie trudno popełnić błąd (i wnioskuje to z własnego doświadczenia, a nie dlatego, że jestem złośliwa). Moim zdaniem większość osób nie pracuje w swoich zawodach, ponieważ kompletnie nie przeanalizowało swojego wyboru.

Po pierwsze: czy w tym kraju warto jeszcze iść na studia? 
Jeżeli chcesz poznać moją osobistą opinię to powiem Ci od serca: warto! Oczywiście jeżeli masz świetny pomysł na biznes i siebie to daj sobie spokój i nie trać na uniwersytety czasu ani pieniędzy. Jeżeli jednak tak jak ja do samego końca nie wiesz co chcesz w życiu robić i wolisz rozpocząć swoją karierę zawodową w prywatnej firmie niż tworzyć swoją, to opłaca Ci się iść na studia. Zapewniam Cię, że możesz zarobić więcej i dostać lepsze propozycję i to nie tylko na studiach technicznych. Bystre osoby z wykształceniem humanistycznym również radzą sobie całkiem dobrze. Co prawda osoby, które studiów nie skończyły też potrafią nieźle zarabiać i mieć fajną pracę - wcale tego nie neguję. Tylko... Gdybym ja została przy wykształceniu średnim najprawdopodobniej miałabym najnudniejszą pracę na świecie za najniższą krajową, ponieważ nie jestem osobą, która potrafi się dobrze zaprezentować.

Jak wybrać studia? 

Skoro już ustaliliśmy, że należysz do grupy, której opłaca się iść na studia to czas na krok drugi. Jeżeli oczekujesz rady, która podsunie Ci gotową receptę, która jest dobra dla wszystkich  -zawiedziesz się. Ostateczną decyzję musisz podjąć sam/sama. Nie pozwól, aby ktoś zrobił to za Ciebie nawet jeżeli na dzień dzisiejszy wydaję Ci się to prostszym rozwiązaniem. Do dziś nie wiem czy nie miałabym lepiej, gdybym została dietetykiem, albo wcale nie poszła na studia. Nie powiem Ci też: nie myśl o pieniądzach, idź za głosem serca. Głos serca nie koniecznie będzie w tej sprawie odpowiednim doradcą. Obawiam się też, że prosta odpowiedź na pytanie co lubisz robić również Ci nie pomoże. Lubię czytać książki i kocham atmosferę biblioteki, ale nie chciałabym tam pracować.

NAJWAŻNIEJSZE: pomyśl o tym co będziesz robić w pracy po studiach

Dziewczyna wykonująca chemiczne doświadczenia, w białym, doprasowanym kitlu z mikroskopem po lewej stronie a probówkami po prawej może fascynować. Możesz poczuć, że chemia to spełnienie Twoich marzeń i wyobrażać sobie, że studia będą fajną przygodą, a nie ciężką pracą. Jednak zanim pobiegniesz z dokumentami pomyśl o tym czy przez całe życie chcesz mieszać substancję w probówkach? Czy jesteś na tyle twórczy, aby odkrywać wciąż coś nowego? Albo uczyć chemii w szkole? Jeżeli odpowiedź na większość pytań brzmi tak to możesz kontynuować proces rekrutacji! Jeżeli to Cię nie kręci wróć do dalszego przeglądania ofert uczelni. Zanim zaczniesz myśleć o tym jaki ten czy tamten kierunek jest fajny odpowiedz sobie na pytanie co chcesz robić w pracy. Studiujesz około pięciu lat, a potem pracujesz trzydzieści. Studia nawet te najlepiej rozreklamowane najczęściej nie przynoszą zbyt wielu praktycznych umiejętności. Nie wybieraj kierunku, wybieraj przyszłą pracę!

Nie musisz chcieć zostać pracownikiem NASA ani zarządzać największym hotelem na świecie
Czas to w końcu głośno powiedzieć! Nie wszyscy muszą robić oszałamiające kariery. Uważam, że osoby które nie mają takich wymagań są o wiele szczęśliwsze i wcale nie powinny się tego wstydzić! Nie jest proste przekonać siebie, aby nieco sobie odpuścić - zewsząd otaczają Cię ludzie sukcesu. Teraz się zatrzymaj i pomyśl o tym czy oby nie wyolbrzymiają swoich obowiązków i osiągnięć? Przestań wreszcie konkurować z synem pani Krysi z klatki obok, ponieważ zapewne opowieści o nim są mocno przerysowane. Jeżeli nie kręci Cię codzienny stress i przewracanie świata do góry nogami to wybierz kierunek, po którym nie będziesz tego robić. To bardzo ważne, aby mierzyć siły na zamiary. Wiele osób o tym zapomina, a potem się męczą. Praca w agencji reklamowej wydaję mi się nowoczesna i kojarzy się z ludźmi sukcesu, ale wiem że nie chciałabym pracować z klientami i codziennie tworzyć kampanii na deadline. Moja praca może wydawać się bliźniacza, ale jest o wiele bardziej ścisła i kierunkowa.

Olej rankingi przyszłościowych kierunków....
Obserwując je od jakiegoś czasu jedyne co mogę Ci powiedzieć: to jedna wielka ściema. Około dziesięciu lat temu prognozowano, że zarządzanie jest najbardziej opłacalnym kierunkiem. Wszystkie uczelnie dodawały go do swojej oferty. Czy naprawdę było warto? Większość osób po zarządzaniu jakie znam pracuje w administracji lub zupełnie nie w zawodzie. Ciężko mi wyobrazić sobie zarządzanie ludźmi, kiedy nie ma się pojęcia o danej branży. Możesz wybrać zarządzanie czy informatykę, jeżeli wyobrażasz sobie prace po nim - w innym wypadku nie kieruj się rankingami pod żadnym pozorem. Możesz je przeglądać, ale nie mogą być dla Ciebie wyznacznikiem.

.... ponieważ każdy kierunek jest przyszłościowy, jeżeli masz na siebie pomysł

Ustalmy jedno - nie ma kierunków bez przyszłości. Bywają takie studia, który budzą u niektórych kwaśny uśmiech wyższości (zazwyczaj u osób, które nie mają się czym pochwalić). Powszechnie odradza się pójście na politologię czy pedagogikę. Czy naprawdę nie warto? Daleka byłabym od takich wniosków. Jeżeli masz odpowiednie podejście do dzieci i marzysz o własnym przedszkolu to przecież nie wybierzesz informatyki, ponieważ nie masz szans wydajnie w tym zawodzie pracować. Za to jeżeli wybierzesz zgodnie z wyobrażeniami masz szansę osiągnąć wielki sukces i trzymam za Ciebie kciuki!

Wybór uczelni jest ważny, ale nie najważniejszy. Przejrzyj specjalności!
Podobno nikt nie zwraca na to uwagi, ale wyobraźcie sobie jak bardzo męczyłam się na technologii maszyn, podczas kiedy frezarki wcale mnie nie interesowały! Specjalności często są oderwane od rzeczywistości i jeżeli wybiera się je na drugim czy trzecim roku.

Pewnie Cię załamię, ale...
Nic nie gwarantuje dobrego wyboru. Nawet po analizie wszystkich powyższych punktów pięć lat w tym wieku to dużo czasu, w którym Twój świat może przewrócić się do góry nogami. Nie wiem czy wiesz, ale od jakiegoś czasu większość kierunków studiów dzieli się na dwa etapy: licencjackie/inżynierskie a potem magisterskie. Najlepszą ciekawostką jest to, że po pierwszym stopniu możesz się nieco przekwalifikować i wybrać pokrewny II stopień. Nawet przy absolutnej pewności co do swojej przyszłości warto wybrać coś innego, aby poszerzyć horyzonty.

Tutaj możesz wypełnić test, który pomoże Ci wybrać kierunek studiów. Zrób go dla zabawy, ponieważ niczego się nie dowiesz. Z mojego testu wyszło, że powinnam iść na informatykę, co jest kompletną bzdurą.

Wiem, że tekst był długi i mam nadzieję, że znalazłeś w nim kompleksowe rady, które nie są powtórzeniem większości artykułów z internetu.

Czas na plan do wykonania!

1. Wybierz kierunki, które Cię interesują i wypisz je na kartce. Oceń w skali 1-5 kierunek i uczelnie!
2. Wyobraź sobie swoją przyszłą pracę i zapisz stanowisko/stanowiska przy kierunku (jeżeli będzie ich kilka kierunek zyskuje)
3. Zweryfikuj swoje wyobrażenia z rynkiem pracy (nawet jeżeli możesz się przeprowadzić) i wypisz firmy, w których mógłbyś/mogłabyś pracować (przydadzą się przy poszukiwaniu praktyk)
4. Wypisz praktyczne umiejętności, których masz nadzieje nauczyć się na studiach.
5. Wypisz wady i zalety pracy po wybranym kierunku.
6. Poszukaj osób, które już skończyły dane i studia i zweryfikuj z nimi wszystkie powyższe punkty. Możesz dla pewności spytać kilku znajomych lub poszukać znajomości w internecie.
7. Oceń elastyczność kierunku (czy jeżeli zmienisz zdanie to możesz naciągnąć kierunek i ostatecznie wykonywać inną pracę?)

Jesteście zadowoleni ze swoich wyborów? Na jakie studia się wybieracie?

Lubię jednodniowe wycieczki - zawsze można coś fajnego zrobić w wolny dzień bez wielkiego planowania i kosztów. Oprócz tego to właśnie te jednodniowe wycieczki są najbardziej spontaniczne. Kiedy pogoda jest kiepska możesz przełożyć wyjazd na inny dzień - z zamiarem podróży nad Bałtyk nosiliśmy się już od początku lipca, ale dopiero w poprzedni weekend pogoda była na tyle dobra, aby te plany zrealizować. Czym ta wycieczka różniła się od naszych poprzednich? Zabraliśmy ze sobą nasze dwa czworonogi! Zazwyczaj na takie wypady zostawiamy je pod opieką rodziców i teściów.

O czym warto pomyśleć, kiedy jedziesz z psem? 

Nie ma problemu, kiedy masz Yorka, którego ostatecznie schowasz do torebki - chodzenie wszędzie z takimi psami jest powszechnie akceptowalne i nawet, kiedy ten jest niegrzeczny to powoduje to uśmiech na każdej twarzy. Co innego, kiedy ciągniesz za sobą dwa kundelki po 10 i 15 kg, które dodatkowo mają wrodzone ADHD i nie potrafią się zatrzymać. 

Fajne miejsca we Władysławowie

• park rozrywki
  
  większość karuzel i atrakcji jest dla dzieci, ale fajnie było się przejechać kołem diabelskim, z którego można podziwiać panoramę Helu. Do parku kupuję się bilet wstępu, który kosztuję 1zł - psy wchodzą gratis, ale wiadomo, że na karuzelach nie będą jeździły. Do tego na każdą atrakcję wykupuję się żetony w kasie - jeżeli chciałaby się wszystkiego użyć to wyszłaby naprawdę konkretna suma. 
• Smażalnia Ryb Pikling
  Ryba sprzedawana jest na gramy. Zamówiłam łososia z grilla i był naprawdę pyszny, chociaż obawiałam się czy wejście do pierwszego lepszego lokalu jest dobrym wyjściem - jak to jednak mówi Daniel tam gdzie jest dużo ludzi jedzenie też musi być dobre. Reszta załogi również była bardzo zadowolona. Za dwie osoby płaciliśmy około 60 zł za rybę z dowolnym dodatkiem (frytkami, surówką lub ziemniakami) - jak na rybę nad morzem to myślę, że cena była dobra - mój łosoś miał prawie 300g i ledwie go w siebie zmieściłam. 
• port 
  Naprawdę fajne miejsce, które jednoznacznie kojarzy się z morzem. Można pooglądać statki i popłynąć w rejs (z pieskami nie ma problemu, ponieważ mogą płynąć lub jeżeli mają chorobę morską to pojawiły się deklarację, że zostaną przypilnowane). W porcie zjesz lody, pooglądasz statki i zaliczysz długi spacer zakończony tarasem widokowym na morze.