Gracie czasem w gry komputerowe? Ja chyba nigdy z tego nie wyrosnę i już standardem jest, że na Święta zawsze dostaję coś świeżego i wcale mi nie wstyd, że to trochę dziecinne. THE SIMS 4 mam już co prawda dwa lata, ale cały czas chętnie do nich wracam i mam wrażenie, że nie nudzi mi się, ponieważ nie idzie jej "przejść", a warianty rozgrywki można dowolnie modyfikować. Oczywiście jest kilka punktów w tej grze, które bym dodała, widzę też sporo wad w stosunku do chociażby drugiej części popularnej serii, ale to nie zmienia faktu, że nadal ją uwielbiam. The Sims jest podobno najpopularniejszą symulacją życia, ale nie oszukujmy się - wiele istotnych życiowych spraw jest znacznie uproszczona i bardziej przewidywalna niż normalnie. Kilka dni temu przyszło mi do głowy, aby zupełnie na luzie podzielić się z Wami rzeczami, które z gry przeniosłabym do normalnego życia. 

1. Oferty pracy w każdym zawodzie dostępne od ręki!

Gdyby to w życiu było tak prosto! Z pewnością przy poprzednim punkcie odezwałoby się sporo osób, które zauważą, że żadna filozofia poszukać pracy roznosiciela gazet czy zaczynać na zmywaku za marną pensję. Musiałabym się z nimi niestety zgodzić! Tylko w prawdziwym życiu roznosilibyśmy te gazety przez najbliższe dwa lata albo do poszukania innej pracy, kiedy to nagle pracodawca przypomniałby sobie, że u niego pracujesz i jesteś super wartościowy! Nikt razem z umową nie daję Ci listy umiejętności, które musisz codziennie ćwiczyć i nie narzuca nastroju, w którym masz chodzić do pracy. Nawet jeśli sobie taką listę sporządzisz i będziesz się jej trzymać na wszelkie możliwe sposoby to wcale nie gwarantuje sukcesu. W TS nie ma z tym żadnego problemu - w początkowych etapach kariery awansujesz codziennie, a potem co kilka dni, śledząc na bieżąco pasek oceny pracy, więc dokładnie wiesz, kiedy spodziewać się przypływu gotówki. W prawdziwym życiu (co najmniej w moich doświadczeniach) bywa tak, że awans dostajesz niespodziewanie, ale i tak, że czujesz się jak na skrzydłach, a mimo to nikt nie chce tego zauważyć. 

3. Poznawanie nowych osób i przyjaźnie są takie proste!

Ostatni raz podeszłam i przedstawiłam się nieznanej mi osobie na studiach - w momencie, w którym byłam pewna, że studiuje razem ze mną i nadzieją, że nie zrobię z siebie wariatki. No i oczywiście w pracy - od czego też nie mogłam się wywinąć. Raczej nie poznaję ludzie przypadkowo robiąc zakupy czy wybierając się na towarzyskie wydarzenia, a nawet jak już jakimś cudem zamienię z kimś kilka słów to nie dzwonie do niego na drugi dzień, a na trzeci on nie puka do drzwi mojego mieszkania z niezapowiedzianą wizytą. W TH tak się to właśnie odbywa - zaczepiasz przypadkową osobę na ulicy, festiwalu, korytarzu - może być nawet skrajnie od Ciebie różna: możecie mieć skrajne hobby, osobowość i przedział wiekowy, ale po kilku godzinach zostajecie przyjaciółmi i prawdopodobieństwo, że ta osoba sprawi Ci przykrość, uwiedzie męża, ukradnie pieniądze czy będzie się nad Ciebie wywyższać jest naprawdę nikłe. Czy życie nie byłoby łatwiejsze gdyby i w prawdziwym życiu tak było? Miałabym więcej przyjaciół i znajomych.